قالب وبلاگ

الحاق ناوشکن دماوند، انقلاب بزرگی در عرصه حضور ایران در دریای خزر و نشان از اقتدار و صلابت نیروی دریایی جمهوری اسلامی نظامی ایران است. این ناوشکن از جدیدترین تجهیزات ناوبری و سیستم های  پیچیده دفاعی برخوردار است و نشان داد که نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران بدون نیاز به کشورهای فرا منطقه ای، قادر به برقراری امنیت در خزر، خلیج فارس، تنگه هرمز و دریای عمان است.

خط تولید ناوشکن از اواخر سال 85 در صنایع دریایی شهید تمجیدی راه اندازی و سازه این ناوشکن سال 91 تکمیل و به آب انداخته شد. این ناوشکن با حدود 100 متر طول و بیش از یک هزار و 300 تن وزن، همان نمونه پیشرفته تر ناوشکن جماران است؛ این ناوشکن نسبت به نمونه مشابه یعنی ناوشکن جماران، دارای طول بیشتر، وزن کمتر و قابلیت های فزون تری در حوزه تجهیزات و تسلیحات، حمل نفرات و قدرت مانور و چالاکی بالاتری است.
این شناور با قابلیت تدافع، تهاجم و رهگیری همزمان اهداف هوایی، سطحی و زیرسطحی، مسلح به سامانه موشکی کروز دریایی، اژدرافکن، سامانه های توپ 40 و 76 میلیمتری، سامانه های پردازش راداری، رادارهای  تاکتیکی سطحی و هوایی و مجهز به سامانه جامع مدیریت نبرد و جنگ الکترونیک بوده و مانند جماران 1 قابلیت حمل بالگرد را دارد.
به کارگیری رادار کنترل آتش با قابلیت ردیابی جنگنده ها و موشک های کروز، به کارگیری سامانه پایش و سیستم رانش با توان بالا جهت تأمین سرعت بهینه شناور از توانمندی های این شناور است.
بومی سازی تجهیزاتی مانند رادار هوایی، دستگاه کاشف زیر دریایی به وسیله امواج صوتی (سونار) فعال و غیرفعال، رادار کنترل آتش، سامانه های مخابرات داخلی و غیره از دیگر ویژگی های ناوشکن دماوند اعلام شده که مجموعه این تجهیزات به صورت بومی در سازمان های تابعه وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تولید شده است. طبق اعلام مقام های نظامی کشورمان، هزینه ساخت این موج شکن، یک چهارم قیمت مشابه خارجی آن است.
بر اساس اعلام مقام های مسؤول، این ناوشکن از نظر طراحی و ساخت کاملا بومی بوده و با همکاری نزدیک حدود 400 دانشگاه، مرکز تحقیقاتی، تولیدی و صنعتی در داخل ساخته شده و از جدیدترین تجهیزات ناوبری و سیستم های پیچیده دفاعی و رهگیری برخوردار است.

با آماده شدن این ناوشکن، دریادلان ناوگان شمال نیروی دریایی جمهوری اسلامی در خزر به شناوری به عظمت و قدرت و پایداری دماوند مجهز شده اند تا نمادی بر سربلندی هرچه بیشتر ارتش ایران باشد.دریای خزر از جنوب به ایران، از شمال به روسیه، از غرب به روسیه و جمهوری آذربایجان و از شرق به جمهوری های  ترکمنستان و قزاقستان محدود می شود.
خزر یک هزار و 200 کیلومتر طول و بین 220 تا 550 کیلومتر پهنا و شش هزار و 500 کیلومتر محیط دارد که 657 کیلومتر آن جزو سواحل ایران، 820 کیلومتر سواحل جمهوری آذربایجان، یک هزار و 476 کیلومتر سواحل روسیه، یک هزار و 647 کیلومتر سواحل  ترکمنستان و یک هزار و 900 کیلومتر سواحل قزاقستان است.
دریای خزر قرار است مسیر ترانزیت شمال اروپا و آسیا با جنوب قرار گرفته و یکی از مسیرهای کریدور شمال -جنوب باشد. این دریاچه هم چنین از طریق رود ولگا و کانال ولگا - دن به آبهای آزاد متصل شده است.
پژوهش ها نشان می دهد حجم ذخایر تخمین زده شده نفتی در دریای خزر حدوداً برابر با 50 میلیارد بشکه و ذخایر گاز طبیعی تأیید شده هم برابر با 257 هزار میلیارد فوت مکعب بوده است که این ارقام چهار درصد از ذخایر گاز و نفت دنیا را تشکیل می دهد.
پیش بینی می شود با ادامه فعالیت های اکتشافی، ظرفیت بهره برداری نفت این منطقه 184 میلیارد بشکه و ظرفیت برداشت گاز از آن هم 293 هزار میلیارد فوت مکعب افزوده شود. هم چنین 90 درصد خاویار جهان از این دریا صید می شود. سواحل دریای خزر در ایران نیز در حوزه سرزمینی استان های گلستان، گیلان و مازندران قرار گرفته است.

 ویژگی های ناوشکن دماوند 
ناوشکن دماوند دارای ویژگی های اساسی در مقایسه با جماران یک است، نخستین ویژگی آن است که این ناوشکن از نظر ساختار، دارای سازه ای متفاوت بوده به صورتی که از آخرین فناوری محاسبات و قدرت ساخت و سازه برخوردار است.
دومین ویژگی، سرعت و قدرت تحرک و مانورپذیری ناوشکن جماران 2 است، این ناوشکن به خاطر مکانیزم و مشخصات فنی در سامانه رانش، دارای سرعت و قدرت مانور بیشتر است.
ویژگی سوم آن است که این ناوشکن به فناوری روز مجهز و تمام سیستم های آن دیجیتالی است و سیستم دفاع و مراقبت از خود را با توجه به سیستم های راداری پیشرفته داراست که در نوع خود بی نظیر است، به صورتی که دارای  پایداری، برد و قدرت کشف و شناسایی اهداف بالاتر است.
ویژگی چهارم مجهز شدن آن به سامانه مدیریت نبرد است، در اتاق عملیات این شناور کل منطقه از زیر سطح و اعماق دریا، در آسمان حوزه مأموریت و محیط سطح آب، شعاع عملیاتی آن قابل مشاهده است؛ این سیستم نرم افزاری و سخت افزاری کاملاً پیشرفته به سیستم فرماندهی ناو کمک می کند تا بتواند اهداف مشخصی را شناسایی و در مواردی که نیاز باشد از آن استفاده کند، سیستم سلاح و مراقبت دیدبانی به صورت تجمیعی نمایش داده می شود و به فرمانده کمک می کند تا بتواند بهترین تصمیم را برای اقدام در آن واحد اتخاذ کند.
پنجمین ویژگی هم، بومی و به روز بودن اکثر سامانه های سلاح، ناوبری، مخابراتی و سیستم های دیدبانی و مراقبتی  این شناور است.
مقام معظم رهبری در بهمن ماه 89 که ناوشکن جماران 1 به آب انداخته شد، فرمودند: «ان شاءالله جماران 2 و 3 و 4 بهتر و با کیفیت تر خواهند بود و زودتر به آب انداخته خواهند شد».
این ناوشکن از تجهیزات و قابلیت های افزون تری نسبت به جماران برخوردار بوده و در رده ناوشکن (ناومحافظ) طبقه بندی شده و قابلیت درگیری با اهداف سطحی، زیرسطحی و هوایی را با سامانه های توپخانه ای، موشک ها و اژدر داشته و توانایی پذیرش بالگرد را در عرشه اصلی خود دارد.
یکی از مهم ترین تجهیزات نصب شده روی این ناوشکن، رادار عصر است. رادار عصر، نخستین رادار سه بُعدی آرایه فازی ایران است، این  رادار قادر است اهداف را تا شعاع 200 کیلومتری کشف کند. از مهم ترین ویژگی های این  رادار، قابلیت کشف و رهگیری اهداف هوایی و سطحی، توانایی رهگیری 100 هدف به صورت همزمان و مقابله با جنگ الکترونیک است.
این  رادار که توسط متخصصان کشورمان و به صورت کاملاً بومی تولید شده است، پیشتر و در سال 92 رسماً رونمایی  شده بود. نصب این  رادار روی ناوشکن دماوند، یکی از ویژگی های منحصر به فرد دماوند است.
ناوشکن دماوند توسط کارکنان وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و با همکاری حدود 700 دانشگاه، مرکز تحقیقاتی و تولید کنندگان و صنایع ایرانی ساخته شده است، نمونه نخست این کلاس از ناوشکن در جنوب ایران با عنوان ناوشکن جماران به ناوگان آب های نیلگون خلیج فارس پیوسته است.
افزوده شدن این ناو قدرتمند با به روزترین سامانه های بومی به سه ناوچه رده پیکان در ناوگان شمال نیروی دریایی  ارتش جمهوری اسلامی ایران نقش بسیار مهمی در ارتقای توان رزمی و البته بازدارندگی چندمنظوره این نیرو در آبهای بزرگترین دریاچه جهان دارد.
معدود کشورهایی در جهان از توانایی ساخت تجهیزات دریایی برخوردار هستند اما جمهوری اسلامی ایران، پتانسیل خوبی را در ساخت تجهیزات دریایی به دست آورده و قطعاً حرکت و نگاه جمهوری اسلامی به آینده است و در آینده دستاوردهای ارزشمند دیگری نیز رونمایی می شود.

 موشک سومار، افتخاری دیگر

سامانه موشکی کروز برد بلند زمینی سومار به همت متخصصان سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع طراحی  و ساخته شده است.طراحی و ساخت این سلاح که از فناوری های پیچیده و نوین در حوزه های ناوبری، پیش رانش و سازه برخوردار است، گامی بلند در ارتقاء توان دفاعی و قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران به شمار می رود. این موشک ها توانایی انهدام طیف متنوعی از اهداف را دارد و با توجه به قابلیت های تاکتیک پذیری بالا، ماندگاری طولانی در صحنه نبرد و رادارگریزی می تواند در هر شرایطی اهداف موردنظر را منهدم کند.

بدون تردید این دستاوردهای مهم که ناشی از رویکرد تحقیق، نوآوری، توسعه و تولید بر مبنای نیاز نیروهای مسلح صورت گرفته است، ضمن توانمندسازی نیروهای مسلح، گام مؤثری برای افزایش قدرت دفاعی و بازدارندگی مؤثر محسوب می شود. جمهوری اسلامی ایران به حکم عقل و منطق، روزبه روز به توان دفاعی برای تأمین امنیت ملی و دفاع از منابع ملی خود می افزاید و در این مسیر از کسی اجازه نمی گیرد.

رونمایی از موشک کروز زمینی «سومار» بازتاب گسترده ای در رسانه های بین المللی داشت.در همین رابطه، شبکه خبری راشاتودی با اشاره به قابلیت های این موشک، نوشته است که رونمایی از سومار، «موجب واکنش هراسان اسرائیل که در مجاورت» ایران قرار دارد، شد.پایگاه اینترنتی شبکه راشاتودی نوشته است که رونمایی از این موشک «رسانه های اسرائیلی را برانگیخت»، که گزارش کردند تهران برای اولین بار علنا از چنین سلاحی رونمایی کرد.
راشاتودی می افزاید: جمهوری اسلامی ایران که به دنبال تقویت توان بخش دفاعی خود است، در سال های اخیر، به صورت مداوم تسلیحات پیشرفته جدیدی را آزمایش کرده است.
این شبکه با اشاره به برخی از موارد آزمایش های تسلیحاتی ایران، ازجمله مهندسی معکوس پهپاد آمریکایی، نوشته است: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، زرادخانه پیشرفته ای از موشک در اختیار دارد که برد آن ها به اسرائیل و پایگاه های نظامی ایالات متحده در خاورمیانه می رسد.
آنطور که نیروی هوایی ایران ماه گذشته اعلام کرد، تهران هم چنین قصد دارد میزان تولید پهپادهای خود را نیز افزایش دهد.
روزنامه صهیونیستی  هاآرتص، رونمایی از این موشک را غیرمعمول خوانده و نوشته است که سومار، «بسیار شبیه» خا-55 با برد 2500 کیلومتر است. این امر ایرانی ها را قادر می سازد تا اهدافی نه فقط در خاورمیانه، بلکه در شرق و جنوب اروپا را هدف قرار دهند. پیش از این هم گزارش هایی از تلاش ایرانی ها برای ساخت موشک های کروز منتشر شده بود، اما این اولین بار است که آن ها علنا از چنین سلاحی رونمایی می کنند.
در بخش دیگری از گزارش  هاآرتص آمده است: موشکی که در تهران از آن رونمایی شد، از لحاظ ظاهری مشابه خا-55 است و روی آن بوستری تعبیه شده که آن را قادر می سازد تا از روی دریا یا خشکی شلیک شود. از آنجا که نمونه اصلی روسی این موشک ها، از روی بمب افکن شلیک می شوند، نیازی به بوستر علاوه بر موتور جت ندارند.
تال اینبار رئیس مرکز فضا و پهپاد مؤسسه مطالعات راهبردی هوا و فضا فیشر هرتزلیا با بیان این که زمان رونمایی از این موشک «بسیار غافلگیرکننده» است، به  هاآرتص گفته است که این موشک می تواند بخش های بزرگی از اروپا را زیر برد خود داشته باشد.
وی هم چنین گفت: ایران سال هاست که در حال توسعه سری موشک های شهاب است. برای آن ها معقول است که همزمان موشک های کروز را هم توسعه دهند. اینبار افزود: مخفی کردن موشک های کروز ساده تر است. آن ها کوچکتر هستند، قابلیت حمل بیشتری دارند و می توان آن ها را از زمین، زیردریایی، بمب افکن و حتی کشتی های  تجاری تغییر کاربری داده شده، شلیک کرد.
هاآرتص در ادامه نوشته است: موشک های کروز در سرعت کمتر از صوت حرکت می کنند، همین امر زدن آن ها را ساده تر می کند، اما از آنجا که اندازه آن ها نسبتا کوچک است و می توانند در ارتفاع پائین حرکت کنند، شناسایی آن ها دشوار است.
خبرگزاری ریانووستی روسیه هم، با انتشار خبر پرده برداری از این موشک به دستاوردهای نظامی سال های  اخیر ایران اشاره کرده و نوشته است که تهران اکنون در تولید تجهیزات دفاعی مورد نیاز، خودکفا شده است.
این خبرگزاری روسی، در این رابطه نوشته است: جمهوری اسلامی از نمونه ای کاملا بومی از موشک های کروز برد بلند را رونمایی کرد. نووستی با اشاره به قابلیت های اعلام شده برای موشک سومار، نوشته است: در سال های اخیر، ایران دستاوردهای بزرگی در حوزه دفاعی داشته و در تولید تجهیزات و سامانه های نظامی مورد نیاز، به خودکفایی رسیده است.